Kinderbescherming zou niet anders moeten zijn dan het beschermen van het kind in zijn recht om zich als autonoom persoon te ontwikkelen.
Ongeacht wat het kind meemaakt, als voor iedere professional het kind centraal staat dan zal de professional waarborgen dat het kind
1. eigenaar is van zijn eigen probleem (en hierin wordt gezien, begrepen en erkend) en het zo zelf regie kan nemen om zijn eigen probleem op te lossen: Mijn Leven is Mijn Plan!
2. op basis van de eigen ervaringen mag (leren) loyaal te zijn aan zichzelf en dit zowel in constructieve als destructieve relaties.
Kinderen worden slechts gezonde zelfstandige volwassenen als zij hun eigen grenzen kennen en kunnen bewaken en deze van anderen respecteren en in wat zij meemaken zelf oplossend vermogen ontwikkelen. Straks in het fietsenhok zal het kind bij grensoverschrijdend gedrag ook nee moeten kunnen zeggen en later relaties aan moeten kunnen gaan die gezond zijn voor het kind zelf.