Historie

Het Expertise en Studiecentrum kent een lange voorgeschiedenis van professionele betrokkenheid bij Huiselijk Geweld, kindermishandeling, partnergeweld, agressie, trauma en ernstig grensoverschrijdend gedrag. In de jaren ’70 en ’80 kwamen talrijke initiatieven van de grond ter bescherming van kinderen en volwassenen. Zij boden alternatief waar instituties als Raad van de Kinderbescherming binnen de wetten en normen van die tijd, de vrijheid en veiligheid van met name kinderen en vrouwen niet konden garanderen. Als medewerker, bestuurslid en initiatiefnemer werd met passie en ‘op de barricades’ het recht op autonomie en bescherming uitgedragen en verdedigd: ‘Vrouwen voor economische zelfstandigheid’, het JAC (nu Jeugdzorg en toen een doorn in het oog van de overheid, Stichting Hoom als alternatieve pleegzorg en onderdak voor Jeugd bij misbruik, Blijf van mijn Lijf bij Huiselijk Geweld en er ontstond een intensieve samenwerking met internationale groepen voor Vrouwenrechten. Nu in 2019 is er aandacht en zorg beschikbaar voor een breed scala aan problemen rond het thema geweld. Na 40 jaar sturing en toenemende regulering, wetgeving en veranderingen in visie zijn de alternatieven van toen vandaag ingebed in één overheidsorganisatie: het Zorgdomein. Vanuit hun historie blijven de taken van de Raad van de Kinderbescherming (Ministerie van Veiligheid en Justitie) en de Jeugdzorg (Miniserie van VWS) binnen het beschermingsbeleid verdeeld. Het uiteenlopende aanbod vraagt echter om uitvoerig overleg en afstemming en een duidelijke structuur met vaste beleid, protocollen en methodieken. Nieuwe wet- en regelgeving (2017) voorziet vervolgens in één regiehouder Veilig Thuis die binnen deze structuur zicht zal houden op de veiligheid van de cliënt, de vraag en het aanbod.

In 25 jaar hulpverlening

aan particulieren en medewerkers van bedrijven komt in het directe en soms langdurende contact met de cliënt steeds duidelijker naar voren dat naarmate de regulering zich verder ontwikkelt, de afstand tot de behoefte en de problematiek van de cliënt zelf steeds groter wordt. De trein dendert voort en dat wat niet past binnen de structuur, de visie en het aanbod, kan geen ruimte meer worden geboden. De individuele problematiek van de cliënt wordt geherdefinieerd, zodat het aansluit bij het aanbod. Dit is 15 jaar geleden reden geweest om onafhankelijk van de overheid ouders in scheiding intensief te ondersteunen in hun gang door het zorg- en rechtsstelsel en daarnaast aandacht te vragen voor de problematiek van de cliënt zelf. In 2014 is een website gepubliceerd, maar dit resulteerde slechts in een enorme toestroom van hulpzoekenden. In de Nederlandse samenleving is er weinig bekendheid en wetenschappelijk onderzoek beschikbaar over de effecten van scheiden van een narcistische ouder en dit wordt zodoende in het hulpaanbod ook niet meegenomen. In samenwerking met een Professor Psychiatry van het Columbian Institute New York wordt ondertussen naar wetenschappelijke onderbouwing gezocht. Dit heeft geresulteerd in kennis en ontwikkeling van oplossingen middels Vroeg Signalering en Methodiek Neutraal Ouderschap, zoals dit ook als voorstel is ingediend bij de Divorce Challenge (2016). De commissie oordeelt dat de voorstellen van De Raad van de Kinderbescherming en van Kind uit de Knel en drie voorstellen die eenzelfde visie op kinderen en ouders onderschrijven, zullen worden gehonoreerd, gefinancierd en geïmplementeerd in het Zorgdomein. Omdat bij ons de vraag om ondersteuning van hulpzoekenden alleen maar toeneemt en er geen zicht is op de problematiek, wordt begin 2017 met spoed het boek Het Narcistisch Machtsspel – Methodiek Neutraal ouderschap ter Preventie Vechtscheiding, Kindermishandeling, Partnergeweld, Ouderverstoting gepubliceerd en volgt er een uitnodiging op het Ministerie bij de Commissie ‘Waarheidsvinding’. De inhoudelijke problematiek wordt gezien en erkend. Tevens wordt in gezamenlijkheid geconstateerd dat juist een consequente aanpak met Vroeg Signalering en Methodiek Neutraal Ouderschap binnen de hele keten van scheiding structureel tot oplossingen leidt, maar dit nog om meer bekendheid en voldoende deskundigheid bij de professional vraagt die bij kinderen en ouders betrokken zijn. Het VSNO is om die reden in het leven geroepen.

Nu vooraleerst binnen de huidige protocollen ouders en kinderen bij deze problematiek ernstig klem blijven zitten, blijft het Expertise en Studiecentrum haar ervaring en kennis beschikbaar stellen aan hulpzoekenden en wenst alternatief te bieden ter bescherming van het kind.